Ernest van der Kwast (1981) wordt gepresenteerd als 'De belofte' van de huidige Boekenweek. De titel van zijn debuutroman is alvast veelbelovend: 'Soms zijn dingen mooier als er mensen klappen'. De stijl is eveneens veelbelovend, maar dan hebben we het goede nieuws wel gehad. Zelden werd het knip- en plakwerk van een schrijftalent zo pover verdoezeld als in dit debuut, alsof de uitgever dacht: we gaan 'm niet nóg een keer adviseren de boel om te gooien. Derhalve wordt de lezer in een virtuoze racebaan door de verknipte familiegeschiedenis van ene Ben Zoref geleid, die, uiteindelijk, niet meer blijkt te zijn dan een kapstokje voor de prille denkbeelden van een beginnend schrijver. Nogmaals: er staan mooie zinnen en passages in dit boek, maar het wel een wee van onze Ben laat je volkomen koud. Wél doorgaan, Ernest!!! - 3 gwrrfs.